Martin en Tamara in Noord-Italië - Dag 20: Milaan

Vandaag worden we wat eerder wakker dan anders, want we hebben 1 dag om Milaan te zien en die willen we goed benutten! Rond 07:30 zitten we dus al aan het ontbijt, dat best een verademing is na de afgelopen dagen. Hier hebben ze een uitgebreid buffet, zelfs met scrambled eggs. Helemaal prima!

Rond 08:00 checken we uit en rijden we richting Milaan. In Milaan heb je net als in Florence grote delen van de binnenstad waar je niet zonder speciale vergunning mag rijden, om de stad zoveel mogelijk autovrij te houden, maar die restricties gelden niet in het weekend. Mooi!

Als we geparkeerd hebben, is het een klein halfuurtje lopen naar de opstapplek voor de hop on-hop offbus die we vandaag gaan gebruiken om de stad rond te reizen. Onderweg daarnaartoe komen we langs allerlei dure modezaken, en langs de dom van Milaan. Wat is die imposant groot!

De eerste bus vertrekt om 10:00, dus we zijn wat aan de vroege kant, maar dat maakt niet uit. Na enig speurwerk hebben we in ieder geval de goede halte gevonden. Nu is het nog wachten op de bus!

Die arriveert een paar minuten na tienen (het blijven toch Italianen) en nadat we onze online aangekochte vouchers hebben ingewisseld nemen we plaats in de bus van de 'rode lijn'. In totaal hebben ze vier lijnen die allemaal naar een andere kant van de stad gaan, dus we hebben vandaag genoeg te zien!

De rode lijn brengt ons in iets minder dan een uur langs allerlei leuke bezienswaardigheden. In plaats van jullie te vervelen met te veel tekst, hier zijn de plaatjes:

Als we terugkomen op het punt waar we begonnen, is het zo'n 40 minuutjes wachten tot de gele lijn vertrekt. Die minuten brengen we door met een lekker kopje koffie, terwijl we vast op de gsm weer wat aan het verslag schrijven.

De gele lijn brengt ons wat verder van het centrum af, langs de kanalen in het zuiden van de stad. Aangezien we maar zo'n 40 minuten hebben om even snel te lunchen voordat de groene lijn straks vertrekt, besluiten we op het plein van de dom vast uit te stappen en vanaf daar weer naar het beginpunt te lopen, zodat we onderweg snel iets kunnen eten. Dat geeft ons in ieder geval 20 minuten extra.

Die minuten hebben we ook wel nodig, want het is erg druk in de stad. Uiteindelijk besluiten we maar voor een snelle hap bij de KFC te gaan. Niet onze voorkeur, maar we zijn in ieder geval op tijd voor het vertrek van de groene lijn. Wel fijn ook, want daar staat al best een flinke rij mensen te wachten.

De groene lijn gaat langs de sportbezienswaardigheden van Milaan, en zoals jullie weten, ben ik een groot fan van sport, dus hier heb ik me het meest op verheugd! Nee, zonder gekheid: ondanks dat ik niet zo veel met sport heb, is het natuurlijk wel leuk om langs een paardenrenbaan van een kilometer lang en langs het stadion van AZ Milaan te rijden (ja, ja... ik weet dat het AC is. Daar had ik jullie hè? ;-) )

Ja, hallo? Ja, twee donuts, graag.

Eenmaal terug, lopen we weer richting de Duomo om daar op de laatste lijn te stappen, en dat is de blauwe lijn. Die laat ons de modernere kant van Milaan zien, met hippe gebouwen en grote winkelstraten met dure merken.

Wanneer we klaar zijn met alle vier de tours, is het al 16:00 geweest en tijd om de auto op te zoeken en door te rijden naar het Comomeer. Milaan was wat ons betreft een mooie stad om te zien en we hebben geen spijt van de bus, want ondanks dat hebben we er toch al een goede 10.000 stappen op zitten en we hebben geen idee hoe we anders de hele stad in 1 dag hadden kunnen zien. Wel is het ons duidelijk dat je voor Milaan eigenlijk echt wel een dag of 3-4 nodig hebt. Dan kun je op je gemak die dom bezoeken, Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci in het echt bewonderen, op je gemak die lange winkelstraten af slenteren... Er is hier zoveel te doen dat je aan één dag echt niet genoeg hebt.

In de auto is het op weg Milaan uit duidelijk drukker dan op de heenweg. Inmiddels zijn we wel aardig gewend aan het Italiaanse rijgedrag, dus we passen ons vakkundig aan en racen in een klein halfuurtje de stad uit. Vervolgens is het nog een uurtje over de snelweg voordat we aankomen bij ons volgende hotel: Mamma Ciccia in Mandella del Lario. Het plaatsje zegt jullie waarschijnlijk niets, het zei mij ook geen donder, maar we hebben wel een hotelkamer met een voordeur die letterlijk grenst aan het Comomeer. Het is dat er nog een klein straatje voorlangs loopt... Wat een toplocatie!

We installeren onze spulletjes, geven door wat we morgen voor het ontbijt willen, reserveren in hun eigen restaurant met Michelinsterkok en lopen nog even een klein uurtje door het dorpje. Meer heb je ook niet nodig, want zo groot is het allemaal niet, maar voor nu vermaken we ons prima. Morgen gaan we het waarschijnlijk een dorpje verderop bekijken. Daar lijkt het allemaal wat groter te zijn.

Om 19:30 schuiven we aan voor het diner en we kiezen, dapper als we zijn, voor het verrassingsmenu van de chef. Aangezien foto's meer zeggen dan woorden (en we toch de helft van de uitleg niet verstaan of begrepen hebben), kijk mee en bewonder!

Zoals jullie zien, was het allemaal net genoeg om niet met honger terug naar de hotelkamer te gaan ;-)

Morgen gaan we nog even verder kijken langs het Comomeer. Er is regen voorspeld, dus hopelijk hebben we een beetje mazzel. Duimen jullie mee?