Martin en Tamara in Noord-Italië - Dag 9: Het Gardameer - Sirmione

Vandaag hebben we een heerlijke relaxte ochtend. Aangezien het toch een beetje miezert, blijven we lekker tot half tien in bed liggen, waarna we op ons gemakje douchen en ons aankleden. We bekijken nog even de opties voor dorpjes om langs het meer te bezoeken, maar eigenlijk heeft alles wel zijn eigen charme. Sirmione springt er wel bovenuit als iets aparts, omdat dat op een schiereiland ligt en omgeven is door zo'n grote kasteelmuur. Daar zijn we wel benieuwd naar, dus dat willen we sowieso gaan bekijken, en verder zien we het wel.

We nemen even een shake in ons appartementje en lopen langs de auto om vast wat dingetjes te droppen die we hier niet meer nodig hebben. Dat scheelt morgen weer sjouwen! Vervolgens lopen we door richting het meer.

Zie hier een zeldzaam beeld van onze achterbank tijdens een rondreis van ruim drie weken. Ik ben er ook niet trots op, maar het hoort erbij… Dat wordt nog even fors opruimen als we terugkomen, want een dag later gaan we de auto inruilen voor onze nieuwe auto, die inmiddels al bij de dealer staat!

Goed, verder dus naar het meer. Wie trouwens dacht dat we in Nederland progressief waren: hier haal je gewoon wiet uit de muur!

Dat is mooie business, dacht ik zo!

Goed, uiteindelijk komen we dus bij het meer aan. We snappen nog niet zoveel van hoe het werkt met die veerboten, maar met een handgebaar weet een van de bemanningsleden ons duidelijk te maken dat je op de hoek kaartjes kunt kopen. Daar blijkt gelukkig iemand te zitten die iets beter Engels spreekt en ons weet uit te leggen dat de boot naar Sirmione over een halfuurtje vertrekt. De tocht duurt zo'n anderhalf uur, en om 17.24 gaat de boot weer terug. Dat is een snellere boot, dus daar moeten we wel een toeslag voor betalen van 4 euro per persoon. Geen probleem!

Het halfuurtje dat nog rest, besluiten we te vullen met het drinken van een kopje koffie op het terras vlak naast de aanlegplaats. Je moet toch wat ;-)

Als het tijd is om aan boord te gaan, lopen we meteen door naar het bovendek, waar we een paar schitterende plekjes weten te bemachtigen. De komende anderhalf uur hebben we vanaf hier een prachtig uitzicht op de verschillende dorpjes rondom het Gardameer, en wat is dat meer groot! Ongelooflijk, je kunt vanaf de ene kant de andere kant niet eens zien! Onderweg komen we ook nog langs een paar mooie toekomstige zomeroptrekjes. Je moet toch iets te dromen hebben, nietwaar?

Rond 13:30 komen we aan bij Sirmione, en we zien al meteen het fort liggen waar we eerder over gelezen hadden. Voordat we daar echter heen gaan, is het eerst tijd voor de lunch. Het mooiste tafeltje direct vooraan het eerste restaurantje dat we tegenkomen is nog vrij, dus we hoeven niet lang na te denken waar we gaan zitten. Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht op al het volk dat hier op en neer struint, terwijl we genieten van een heerlijk bord spaghetti en een drankje.

Als dat op is, lopen we de gezellige, historische straatjes van het dorp in en we hoeven niet lang te zoeken om erachter te komen waar iedereen hier toch die grote ijsjes vandaan heeft, want het stikt hier van de gelatteria’s. Dat is mooi voor straks, want we hebben natuurlijk net gegeten.

Voor zes euro per persoon mogen we het kasteeltje betreden, en aangezien we toch wel nieuwsgierig zijn, doen we dat graag. Bij het naar binnen gaan, verbazen we ons over de werkgelegenheid hier. Zo staat er een mannetje die als enige functie heeft om zijn hand naar voren te steken als stopteken op het moment dat er iemand voor je aan de balie staat, en als die persoon weg is, wenkt het mannetje jou dat je door mag lopen. Een andere mevrouw verderop heeft de bijzonder belangrijke taak om je te vertellen dat je eerst de trap omhoog op moet lopen en dat je moet uitkijken dat je je hoofd niet stoot. Nou hebben we in Nederland al een personeelstekort, maar kun je nagaan hoe het zou zijn als we ook dit soort debiele functies nog moesten invullen…

Afijn, op naar boven, en natuurlijk uiterst voorzichtig, want die mevrouw waarschuwt vast niet voor niets. We lopen helemaal door naar de top van de uitzichttoren, zoals ons geïnstrueerd is, en vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht alle kanten op. Ik kan me voorstellen dat men vanaf hier de schepen vroeger al van ver zag aankomen.

Als we uitgekeken zijn, gaan we een verdieping omlaag, waar we rustig het kasteel rondlopen en wederom overal eventjes naar buiten kijken.

Uiteindelijk komen we weer op de begane grond, en nadat we die ook verkend hebben (althans, de buitengedeeltes, want je kan het kasteel niet in), lopen we het kasteel weer uit en Sirmione in.

We kijken nog even op de boulevard langs het meer, lopen door de diverse straatjes, kijken nog even in een plaatselijk kerkje en stoppen dan bij een van de gelatteria’s.

“Doe ons allebei maar een bekertje met 2 bolletjes.” De mevrouw snapt niets van het verhaal “2 bolletjes”. Wij wijzen het kleinste bekertje aan dat ze heeft staan. “Twee keer.” Deze bekertjes worden vervolgens zo vol geschept dat we blij zijn dat we niet om vier bolletjes hebben gevraagd. Allemachtig!

Hoewel we geen voorstander zijn van verspilling, krijgen we dit toch echt niet fatsoenlijk op, dus helaas belandt er het nodige in de prullenbak voordat we nog even op een terrasje gaan zitten om een drankje te doen en de tijd te doden tot de boot terug weer vertrekt.

Deze komt netjes op tijd aan, en de reis is inderdaad een stuk sneller dan op de heenweg. In plaats van anderhalf uur doen we er nu drie kwartier over en wanneer we in Salo uitstappen, is het alweer tijd voor het diner.

We lopen wat langs de boulevard en vinden uiteindelijk een restaurantje waarvan de kaart ons wel aanspreekt. De prijs is wel bovengemiddeld voor deze regio, maar we krijgen er geen spijt van! Vooraf krijgen we een heerlijke carpaccio en een goed gevulde plank met regionale ham en mozerella, en als hoofdgerecht gaat Tamara voor de wiener schnitzel en ikzelf voor biefstuk in truffelsaus. We (nou ja, ik) sluiten af met een kaasplankje bestaande uit 5 regionale kazen en een lekker glas limoncello, en met goed gevulde buikjes struinen we weer terug naar ons appartement.

Wat was het vandaag weer een heerlijk dagje! Morgen nog een laatste dagje aan het Gardameer voordat we doorrijden naar Verona, en we hebben alweer wat leuks gezien: een autoveerboot over het meer heen. Je snapt wel wat we morgen gaan doen! ;-) Tot dan!