Martin en Tamara in Noord-Italië - Dag 6: Lago di Braies en waterval

Zoals gezegd, hebben we vandaag een wat rustiger dagje op de planning staan, dus de wekker staat dan ook iets later, om acht uur. Zul je net zien dat je op zo'n dag al om kwart over zeven klaarwakker in je bed ligt. Nou ja, dan toch maar een beetje op tijd eruit en vast wat spulletjes inpakken, want we reizen vandaag weer door.

Als eerste staat Lago di Braies op de todo-list, dus daar rijden we na het ontbijten en uitchecken naartoe. Gezien de weersverwachting doen we vandaag maar een t-shirt en een regenjas aan, want zo'n vestje houdt weinig regen tegen.

Op de parkeerplaats krijgen we door een parkeerwachter een plaatsje toegewezen voor 7 euro (wat minder is dan online stond aangegeven, misschien omdat het laagseizoen is?) en van daaruit is het al meteen duidelijk waar we heen moeten lopen voor het meer, dat een prachtige blauwgroene kleur heeft.

We lopen met de klok mee om het meer heen en worden getrakteerd op fenomenale uitzichten op het meer en de bergen eromheen, die voor een groot deel in de wolken gehuld gaan.

De wandeling is goed te doen, met twee keer een klim en een afdaling onderweg, en nog geen anderhalf uur later zijn we weer terug. We drinken nog even een warme chocomel om weer op krachten te komen, en rijden iets verder dan ons volgende hotel, omdat het nog vrij vroeg is en Tamara een mooie wandeling naar een waterval had gezien.

Opperdepop!

We parkeren de auto op een klein parkeerplaatsje en starten aan de klim richting de waterval. Als je kleine stapjes neemt, is deze klim goed te doen. Onderweg komen we langs geiten, door bospaden, over boomwortels en over stukken gesteente. Al met al duurt het nog geen halfuur voordat we zijn aanbeland bij het hoogtepunt: de waterval!

Vanaf hier kun je dezelfde weg terug nemen, of een ander (iets moeilijker) pad kiezen. Jong en fit als we zijn, laten we ons niet afschrikken en we kiezen dus voor het lastigere pad terug. Op zich blijkt die route ook best goed te doen, al komen we her en der wel langs wat nauwe richels en geïmproviseerde opstapjes.

Tijdens de wandeling terug begint het licht te regenen. Ik had net mijn jas uitgetrokken omdat ik het toch wat warm kreeg, maar die gaat maar weer snel aan. Uiteindelijk blijft het gelukkig bij lichte regen, dus wederom een klein halfuurtje later bereiken we nagenoeg droog de auto.

Het is inmiddels 14:00, dus we rijden door richting ons hotel, waar we gelukkig al kunnen inchecken. Opnieuw hebben we een lekker ruime kamer gekregen die vanbinnen alles wegheeft van een Oostenrijkse chalet. Zoals de Duitse McDonald’s-slogan luidt: Ich liebe es!

Omdat het hier laagseizoen is, is het restaurant in het hotel zelf gesloten, maar krijgen we wel een kortingsbon voor een diner in het "centrum". Dat is mooi meegenomen. Tijd voor het diner is het echter nog niet, maar een lichte lunch gaat er wel in. We stappen dus weer in de auto en rijden een stukje verder, naar een klein barretje waar je prima kunt lunchen. De keuze is niet heel groot, maar het vult de maag en het smaakt goed.

We hadden nog een wandelingetje gezien naar een brug hier in de buurt, maar het spannendste daar is de mooie lichtblauwe rivier die eronderdoor loopt. De hebben we echter op weg naar de watervallen al gezien, dus we besluiten de middag verder gewoon lekker met een spelletje in het hotel door te brengen. Ook weleens fijn, het is tenslotte vakantie!

Om iets na zessen rijden we vervolgens richting het restaurant van de kortingsbon om van een lekker diner te gaan genieten, en misschien is dit inderdaad wel het beste diner tot nu toe in Italië. We beginnen met een pastagerecht (spaghetti carbonara voor Tamara en stringoli met hertenvlees voor ondergetekende), gevolgd door een heerlijke black angus steak, en voor Tamara een kipschnitzel. Als toetje komt daar nog een goede bol heerlijk Italiaans ijs met chocoladetruffel bij, en rond 19:30 staan we voor nog geen 70 euro weer buiten. Wat was dat lekker!

Aangezien we morgen best een lange dag voor de boeg hebben, rijden we weer terug naar het hotel en chillen we nog wat op de kamer voordat we op tijd naar bed gaan, want we moeten ook vroeg weer op. De hike voor morgen moet schitterend zijn, maar de verhalen over hoe pittig hij is verschillen nogal, dus stiekem zie ik er best wel een beetje tegenop. Hopelijk valt het allemaal mee, want het meer waar we naartoe gaan lopen, schijnt wel ontzettend mooi te zijn. We gaan het morgen zien!