Martin en Tamara in Noord-Italië - Dag 2: Kabelbaan, Swarovski en doorreis naar Italië

Rond half 8 gaat vandaag het wekkertje en nadat we opgefrist en aangekleed zijn, pakken we de tassen en het koffertje weer in en schuiven we aan voor het ontbijt in Sommerhotel Karwendel. De ontbijtzaal is vrij kil en het ontbijtbuffet stelt niet superveel voor, maar voor de prijs die we betaald hebben, is het prima.

Als de scrambled eggs op zijn, rijden we het centrum van Innsbruck in en melden we ons bij de Nordketterbahn, het treintje en vervolgens de kabelbaan die naar de top van een van de bergen gaan. Wat een prachtig uitzicht hebben we al vanuit de baan, en hoe hoger we komen, hoe meer de sneeuw dichterbij komt!

Vanuit de halte na de eerste kabelbaan hebben we een schitterend uitzicht over Innsbruck, met nog veel meer besneeuwde bergen op de achtergrond. Je ziet door de sneeuw ook een soort paden lopen, waarlangs dus daadwerkelijk mensen die hele berg op klauteren. Nou, geef mij die kabelbaan maar. Wat is het hier trouwens mooi!

Er gaat nog een kabelbaan wat verder naar boven, dus nieuwsgierig als we zijn, gaan we daar natuurlijk ook even kijken!

Helaas is er hogerop weinig te zien, omdat we daar letterlijk met ons hoofd in de wolken lopen. Toch zien we een aantal mensen nog iets verder de ijsgladde berg op lopen voor een uitzicht aan de andere kant, en nadat ook wij ons leven op de spekgladde berg hebben gewaagd, blijkt dat inderdaad niet voor niets te zijn geweest.

Veel meer is hier echter niet te doen, dus we nemen de kabelbaan weer terug en vullen ons maagjes bij het restaurant met een lekkere apfelstrudel met vanillesaus voordat we de kabelbaan en het treintje verder omlaag pakken.

Volgende halte: Swarovski Kristallwelten! Deze "attractie" ligt op een klein halfuurtje van Innsbruck en hier kun je allerlei Swarovski-kunstwerken bewonderen. Achter een prachtig aangelegde waterval liggen 17 kamers die elk een eigen thema hebben. De ene kamer is wat mooier en uitgebreider dan de andere, maar in een aantal kamers kijken we onze ogen uit! Zo kun je hier bijvoorbeeld kledingstukken van Swarovski zien die bekende artiesten hebben gedragen, en is er in een andere kamer een mooi winterdorpje gebouwd.

De museumtour eindigt in, hoe kan het ook anders, een heuze Swarovski-winkel, waar je op vertoon van je entreebewijs maar liefst 5 euro korting krijgt! Dat scheelt toch een slok op een borrel op dit soort kunstwerkjes.

Tja, jullie zullen me wel een knieperd vinden, maar 10.000-15.000 euro per beeldje vind zelfs ik toch net even te veel om zo mee te nemen…

Buiten is er ook nog een tuin met wat Swarovski-kunstwerken en zelfs een draaimolen voor de kleintjes (nee... wij zijn echt niet geweest!) en als we daar genoeg hebben rondgekeken, vervolgen we onze reis richting Italië.

Opnieuw komen we door schitterende gebieden en via tunnels gaan we dwars door de bergen heen... tot het laatste stuk, waar we ineens een berg op moeten! Gelukkig waren we al wat gewend van onze campertocht in Amerika, dus wij laten ons niet zo snel afschrikken door de steile en veel te scherpe bochtjes waar we onze Opel Mokka doorheen moeten wurmen.

Eenmaal boven op de berg, komen we door een klein dorpje dat al iets meer bewoond is, en niet veel later doemt daar ons hotel op: Garni Biancaneve! Dit knusse hotelletje doet een beetje denken aan een Oostenrijkse skihut, en zeg nou zelf: als dit boven je receptie hangt, dan kan het toch al niet meer fout gaan?

We worden onthaald door een vriendelijke Italiaanse meneer die al snel doorheeft dat wij uit Nederland komen. Hij vertelt ons dat hij zelf ooit een liefje in Den Haag heeft gehad en dat hij twee weken geleden nog in Nederland was om een oldtimer te kopen. Wij kunnen dus wel een potje bij hem breken!

Hij gaat ons voor naar onze kamer, en hoewel we een normale tweepersoonskamer hadden geboekt, krijgen we er eentje met een balkon van hem, omdat we uit Nederland komen. Is dat even mazzel!

Zoals je ziet, is de kamer heel kneuterig, maar wij houden ervan! We droppen onze spullen en besluiten even het dorpje in te gaan om wat te gaan eten. Het is immers al 17:00 en we hebben niet echt geluncht.

Helaas komen we er al snel achter dat er in het dorpje zelf geen horecagelegenheid is die iets te eten serveert! Blijkbaar is het hoogseizoen achter de rug, en iedereen die we vragen naar een gelegenheid om iets te eten, stuurt ons naar ristorante Paradiso, drie kilometer verderop. Een vriendelijk barmeisje zegt nog wel: "But it's too yearly." Too yearly? Ah, too early! Het restaurant opent pas om 18:00, weet ze ons te vertellen.

We gaan dus maar even terug naar de hotelkamer om de wandeling voor morgen te bepalen, en na wat zoekwerk komen we op een route die langs een kasteel leidt en goede recensies krijgt. Mooi, dan zijn we daar ook weer uit!

Als het dan eindelijk 18:00 is geweest, rijden we terug naar ristorante Paradiso, waar we als eerste eters aanschuiven. We moeten er dus maar rekening mee gaan houden dat men hier wat later eet. We gaan vandaag voor een spaghetti vooraf en een wiener schnitzel als hoofdgerecht, want die hebben ze hier wel!

Nog geen uur later blijkt dat onze ogen groter waren dan onze maag, want ondanks de trek komt het allemaal net niet op, maar we hebben met zijn tweeën wel heerlijk gegeten voor nog geen 50 euro. Dat zijn nog eens prijzen!

De rest van de avond chillen we lekker wat op de hotelkamer en we gooien alles aan de opladers wat opgeladen moet worden. Morgen staat de eerste hike op de planning en rijden we door richting Bolzano. Tot dan!