Met de Bartelsjes in Bischofsmais – Dag 4: De Grote Verhuizing en het Zwemparadijs

Dag vier - de grote verhuisdag! Aangezien we pas om 12:30 in ons volgende appartement kunnen, hebben we een relatief relaxed ochtendje. We slapen lekker uit, ontbijten rond een uurtje of tien en posten het verslag van gisteren, waarna we al onze spullen weer in koffers, kratten en tassen stouwen en de auto's volladen. Rond 12.15 vertrekken we vervolgens naar Holiday Home Triendl, wat maar liefst tweeënhalve kilometer verderop ligt.

Bij aankomst krijgen we daar eerst een rondleiding door het huisje, en het ziet er prima uit! Zeker de sauna is een zeer welkome toevoeging!

We laden de auto's uit en rijden terug naar het vorige hotel, waar we nogmaals de auto's volladen en afscheid nemen van de eigenaars. Met twee volle auto's rijden we weer terug, en dan begint het grote uitladen en opruimen. Al snel blijkt dat je het opruimen prima aan Liesbeth en Tamara kunt overlaten, dus wij onderwerpen het huis maar aan een iets nadere inspectie, waarbij we erachter komen dat niet alles hier even handig is ingericht. Zo loop je bijvoorbeeld tegen een muurtje aan als je de serredeur opendoet en is er een kastje waarbij je halverwege tussen twee planken uitkomt.

Echt superhandig! Uiteraard wordt ook de drank netjes weggezet.

Als alles zo goed en zo kwaad als het gaat is opgeruimd, lunchen we nog even voordat we richting Deggendorf rijden voor een avondje zwemparadijs!

Bij dat zwembad hebben ze een zeer inventief systeem waarbij iedereen een muntje krijgt die je in een gleufje moet doen om door het draaihekje te kunnen. Vervolgens krijg je dat muntje weer terug en moet je die in de sleutelhouder van je kluis doen zodat je er je kluisje mee kunt afsluiten, en met dat muntje kun je vervolgens alles binnen het zwembad betalen, want er zit ook een chip in.

Dat systeem werkt helemaal prima... Totdat je een muntje verliest. Dat overkwam Rob, en dan begint het grote Duitse bureaucratische drama. Rob terug naar de incheckbalie om een nieuw muntje te halen. Dat dachten we, want eerst wordt hij teruggestuurd om de kassabon te halen. Die moet je natuurlijk laten zien, want je staat al aan de binnenkant van het zwembad dus misschien heb je wel niet betaald of zo? Ik mis de logica even, maar goed... Wanneer hij terugloopt met de kassabon, wordt hij opnieuw teruggestuurd en moet hij alle muntjes laten zien die we hebben. Dat zijn er 6 in plaats van 7, dus zijn verhaal klopt. No shit, Sherlock! De incheckmevrouw vertelt dat zijn muntje nu geblokkeerd wordt, en als iemand hem vindt, dan is er geen probleem, maar als niemand hem vindt, dan moet hij tien euro boete betalen, want het zijn natuurlijk hele dure muntjes...

Een goed halfuur en een paar rood aangelopen, brommende hoofden later, staan we dan toch echt in het zwembad. We zoeken een paar bedjes waar Liesbeth en Tamara vertoeven terwijl wij het zwembad verkennen.

Eerst gaan we spass machen bij de Rutschbahn! We beginnen met de bandenglijbaan en wanneer we allemaal weer beneden zijn, lopen we terug omhoog voor de andere glijbaan, zonder banden. Ze gaan lekker lomp en niet iedereen komt er met de voetjes naar voren uit.

Vervolgens gaan we naar het buitenzwembad, en daar voltrekt zich het volgende drama! Terwijl ik met de GoPro filmpjes maak van hoe Lars en Niels een bommetje maken en onder water terechtkomen, word ik door een langharige badmeester naar de kant geroepen, en ik krijg zowaar een strafkaart! Mag ik me heel even in mijn Hollandse eer aangetast voelen? Op de vraag waarom dan wel, krijg ik een Duitse preek dat filmpjes en foto's in het zwembad ten strengste verboden zijn. Als de politie komt, staat er zelfs een straf op en de filmpjes mussen gewisst würden! Wanneer ik duidelijk laat merken daar verbaasd over te zijn en dat ik daar nog nooit van had gehoord, weet de badmeester mij te vertellen dat dat in gans Europa verboten ist! Misschien heeft de beste man even gemist dat Duitsland al een tijdje niet hetzelfde meer is als gans Europa, maar laat ik dat onderwerp maar niet aansnijden. In mijn beste Duits doe ik alsof ik de filmpjes wis, bedank ik hem voor de tip en zeg ik hem dat ik de camera wel wegleg. "Jawohl, mein badmeister!" De man lijkt tevreden met de getoonde onderdanigheid en laat het er verder bij.

De komende uurtjes vermaken wij ons prima in het zwembad. Er is een stoombad, een sauna, een bubbelbad, een stroomversnelling, en er is zelfs een warm bad met een bar daarin waar verse cocktails worden geserveerd. Helemaal prima! Ook is er een restaurantgedeelte waar we even later genieten van heerlijke schnitzels en currywurst.

Rond 21:30 zijn we wel uitgespeeld en kleden we ons weer om. Gelukkig is het muntje van Rob inmiddels gevonden, dus zonder al te veel problemen rijden we weer richting ons huisje, waar we nog even relaxen en de dag van morgen doorspreken. De kinderen willen graag naar een piste in Oostenrijk en Rob en ik blijven 'thuis' om boodschappen te doen voor het avondeten en oliebollen te bakken. O ja, voor de oplettende kijker: mocht je de Oud en Nieuw special van de Masked Singer gaan kijken, dan spot je Tamara en mij misschien wel in het publiek!

Nou, slaap lekker voor nu en tot morgen!