Martin en Tamara in Thermen Bussloo

Welkom allemaal bij een nieuw uitprobeersel, haha! Naar aanleiding van de reislog van onze huwelijksreis vorig jaar hebben we heel veel leuke reacties gekregen en vaak gehoord: "Daar moeten jullie meer mee doen!" Dat is natuurlijk heel leuk om te horen en nou hebben we daar af en toe weleens aan gedacht, maar vaak dachten we dan: wat is er nou voor interessants te schrijven als we niet op vakantie zijn? Dat is dus nooit echt van de grond gekomen, maar deze week waren we EINDELIJK klaar met het fotoboek van de vakantie en hebben we alle verslagen weer teruggelezen, en toen begon het toch weer te kriebelen. En eigenlijk doen we buiten de vakanties toch ook wel heel veel leuke dingen, als je er zo over nadenkt. Zo zijn we vorige week met Karin en Chris uit eten en naar de Soldaat van Oranje geweest, kwamen Rob en Liesbeth met Iris een weekendje logeren en hebben we een stuk vlees op de Green Egg bereid die 15 uur heeft liggen garen en zijn we tot 3 uur 's nachts in het casino geweest, hebben we een nieuwe auto besteld en zijn we op het moment van schrijven op de terugweg van twee heerlijke dagen in Thermen Bussloo. Daarom hebben we besloten om gewoon buiten de vakanties om af en toe ook eens een log over onze belevenissen te plaatsen. Aan de ene kant omdat het voor onszelf over een tijdje heel leuk is om allemaal terug te lezen, en wie weet is het ook wel leuk om met anderen te delen. Laat dus vooral weten of jullie dit leuk vinden om te lezen. Zo niet, dan houden we het gewoon alleen bij de vakanties en zo wel, dan gaan we er gewoon lekker mee door! Zoals gezegd: het voor ons ook gewoon uitproberen of dit leuk is!

We trappen af met een verslagje van twee heerlijke dagen ontspannen, want het leuke van sommige huwelijkscadeaus is dat je er maanden later nog plezier van hebt. Zo ook van het cadeau dat we van Tamara's familie hebben gehad: een tegoedbon voor twee dagen relaxen bij Thermen Bussloo! Nou is de sauna aan ons wel besteed, en nu alle coronaregeltjes weg zijn, was dit voor ons het ideale moment om deze verwentweedaagse te gaan verzilveren! Op dus naar de website en nog geen tien minuten later hebben we twee dagen wellness, een massage, diner en overnachting geboekt. Tegen een kleine meerprijs kunnen we het driegangen verrassingsdiner uitbreiden naar vijf gangen en kunnen we de hotelkamer upgraden naar een suite. Welja, doe er ook maar bij. Als we het toch doen, dan doen we het goed! Het is tenslotte toch nog een beetje huwelijksreis 3.0 ;-)

Na het boeken is het nog een paar dagen wachten, en gisteren was het dan eindelijk tijd om af te reizen. Woensdagavond kwam Tamara nog met een idee: "Als we dan toch in de buurt van Apeldoorn zijn, kunnen we misschien eerst nog even kijken bij een winkel waar ik een mooi bankstel heb gezien." "Ja, liefje", is dan natuurlijk het enige antwoord dat je als goede echtgenoot kan geven. Dan maar even een uurtje door de zure appel heen bijten voordat we naar de sauna door kunnen. Het is gelukkig niet de IKEA ;-)

Nee hoor, het viel alles mee en we zijn wonderwel nog geslaagd ook, dus thuis alles nog even een keertje nameten en dan kan de bestelling eruit. Nu gas erop en door naar die sauna!

Daar komen we netjes rond een uurtje of 12 aan. In tegenstelling tot eerdere keren checken we nu niet in bij de sauna zelf, maar bij het hotel. Daar krijgen we onze bandjes en uitleg, en via de ondergrondse tunnel lopen we richting het saunacomplex, waar al een locker voor ons gereserveerd is, met daarin badjassen en handdoeken, want die horen natuurlijk bij het arrangement.

Eenmaal omgekleed, of eerder uitgekleed, besluiten we eerst maar even te lunchen en na een lekker broodje beginnen we op ons "vaste beginplekje" in Bussloo: de rozensauna. Verder zijn we helemaal niet autistisch, hoor ;-)

Als we daar lekker zijn opgewarmd, lopen we even door naar het tv-scherm met het "belevenisprogramma", want er is hier ten opzichte van vroegâh wel wat veranderd, hoor! Gewoon 3 opgietingen per dag is natuurlijk vreselijk achterhaald. Tegenwoordig zijn er aan de lopende band opgietingen en rituelen en kun je per dag aan meer dan 30 sessies deelnemen. Niet dat je mij hoort klagen, want ik bel dol op de Aufguss. Of Loyly. Of opgieting. Hoe je het ook wil noemen, het is allemaal hetzelfde.

Blijkbaar hebben we vandaag mazzel, want zometeen staat er een heuze showopgieting op het programma. Daar willen we natuurlijk bij zijn! We gaan dus netjes in de rij staan en komen al snel tot de ontdekking dat er hier vandaag nieuwe juryleden vanuit heel Europa getraind worden. Zij moeten leren jureren en daarom worden er een aantal shows opgevoerd, waar wij ook bij kunnen aansluiten. Helemaal top!

De show die voor ons wordt opgevoerd, heet "Freedom" en gaat over Abraham Lincoln en zijn strijd tegen de slavernij in Amerika. Onder begeleiding van bijpassende muziek en lichteffecten staat de opgietmeester in vol soldatentenue een ware show op te voeren. De dagen dat een opgieting alleen nog bestond uit wat water met geurolie op de kolen gooien en een beetje simpel met een handdoek wapperen, zijn wel voorbij. Naast het water gaan er grote bollen ijs op de kolen, en de manier waarop de opgietmeester met die handdoek staat te zwaaien en draaien en overgooien, is gewoon een ware kunst. We zitten met recht naar een voorstelling te kijken.

Een kwartiertje later staan we buiten goed uit te dampen en als we weer afgekoeld zijn, vermaken we ons met wat andere sauna's tot het tijd is voor onze Ayurvedische massage. Dit is een massage op bepaalde zenuwpunten (dus niet op de spieren), waarbij gebruikgemaakt wordt van warme olie met een geurtje. Bij mij valt de keus daarvoor op steranijs en Tamara kiest voor citroen. Mijn masseur zegt nog dat het meestal de pittige typjes zijn die voor citroen kiezen. Dat verbaast me dus niets...

Vijftig minuutjes later worden we zo glad als een aal en riekend naar de geurolie weer weggestuurd. We laten de olie nog even een beetje opdrogen, douchen ons af en lopen richting ons hotel om onze kamer eens te gaan bewonderen. Het diner is namelijk in het hotel zelf en daarvoor moet je gekleed zijn (wie dat nou weer bedacht heeft…) We moeten ons dus toch weer even terug aankleden. We lopen dus met onze tas richting de kamer en als we de deur opendoen, hebben we geen spijt van de upgrade. We hebben een hele mooie ruime kamer met een elektrisch open haardje en een prachtige ruime badkamer met bubbelbad en regendouche. Aangezien we toch nog even hebben voor het diner, besluiten we van beiden nog maar even lekker gebruik te maken.

Rond 17:30 zijn we uitgespeeld en kleden we ons aan om naar het restaurant te gaan, waar we een tafeltje krijgen en aan onze gastvrouw worden voorgesteld. "Moeten we nog ergens rekening mee houden?", vraagt ze. Nee hoor, verras ons maar lekker!

Nou weet je met zo'n verrassingsdiner natuurlijk dat ze graag wat ongewone dingetjes doen en dat vinden wij ook wel leuk, maar hoe ze sommige dingen toch verzinnen... Je zou bijna denken dat ze eerst wat kruiden roken voordat ze die gerechtjes bedenken.

Zo beginnen we met een krokante amuze van groene matcha-thee, met daarnaast een kleine smoothie met verse bleekselderij, andijvie en groene appel met daarop een schuim van kruiden. Nou snap ik dat je zoiets misschien neemt als je zo'n sapkuurtje doet voor het een of ander, maar zeg nou zelf... dat drink je toch niet voor je plezier? Afijn, snel een slok tonic erachteraan en door naar de volgende gang!

Daarvoor krijgen we een rolletje met rijst erin, met daarbovenop wat plakjes witte tonijn. Dit wordt geserveerd met een bouillonnetje getrokken uit de graten van diezelfde tonijn, en een bijpassende dressing. Daarnaast nog een baopaobroodje gevuld met krab. Eerlijk is eerlijk, het smaakt allemaal wel goed bij elkaar.

Vervolgens worden we verblijd met groene asperge met een gepocheerd eitje. Let op het enkelvoud: asperge. Het steeltje is namelijk in drieën gesneden en het topje is er los naast gezet, en dat is dan samen met het eitje het gerecht. Gelukkig hebben we nog een paar gangen te gaan. O ja, en er ligt ook nog een "schuim van doperwt" naast. Juist...

Vervolgens krijgen we een lekker stukje maiskip opgediend, vergezeld van een bosuitje, een paar dunne plakjes courgette en twee toefjes aardappelpuree. Het zag er trouwens mooier uit dan op de foto, maar dat heb je als je te laat bedenkt dat je nog een foto moet maken. De kip smaakt wel heerlijk, trouwens.

Als laatste gang voor het dessert krijgen we een combinatie van kalfslende en kalfswang, wat erg goed samengaat. Natuurlijk moet er op de aardappelpuree een stukje witte wortel liggen en een klein rood uitje. "Die is rood omdat hij is geweekt in bietensap. Leuk, hè?" Enig. Helaas zijn we hiervan helemaal vergeten een foto te maken. Wel was ik zo onder de indruk van een fles port van vierenhalve liter die er stond, dat ik daar maar even een foto van ben gaan maken, dus die krijgen jullie ter vervanging:

Ze zeggen weleens dat je het lekkerste voor het laatste moet bewaren, en dat hebben ze hier zeker waargemaakt. Als laatste wordt een heerlijk stukje cheesecake geserveerd met citroensorbetijs, custard en hangop met jasmijn. Dat kon natuurlijk weer geen gewone hangop zijn, maar goed, eerlijk is eerlijk, het smaakt wel!

Al die kleine gangetjes bij elkaar maken bij elkaar toch een redelijk totaal, dus met voldoende gevulde buikjes gaan we terug richting de hotelkamer, waarna ik besluit om nog even van wat saunaatjes te genieten en Tamara lekker het bed in duikt. Wanneer een uurtje of twee later de sauna gaat sluiten, voeg ik me bij haar en we slapen deze nacht als twee roosjes.

 -- DAG 2

Het ontbijt voor de vrijdagochtend hadden we om 09:30 gereserveerd, dus we slapen heerlijk uit, doen de badjas en slippers aan en sloffen op ons gemakje naar beneden. Dat is nu wel ideaal, je hoeft je niet helemaal aan te kleden. Eenmaal beneden genieten we van een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet, waarna we onze spullen van de kamer pakken, het pasje inleveren en weer via de ondergrondse tunnel richting het saunacomplex lopen.

Vandaag staat, nog meer dan gisteren, echt in het teken van relaxen. Nu merk je eigenlijk hoeveel meerwaarde zo’n tweede dagje heeft. Normaal ben je in zo’n groot complex (zeker als je lichtelijk ADHD hebt) toch best wel steeds van de ene naar de andere sauna aan het lopen en constant in je hoofd bezig met: wat gaan we straks doen? Alles moet immers in 1 dag en je wilt natuurlijk niets “missen”. Bij zo’n tweede dag heb je dat helemaal niet, dus vandaag doen we het eens helemaal anders. Het is heerlijk weer, dus we zoeken lekker een ligbedje in de zon en vanuit daar doen we vandaag af en toe wanneer we zin hebben even een saunaatje. Ik moet eerlijk zeggen: dat bevalt prima! Doordat je voor je gevoel meer rust hebt, heb je ook meer tijd om eens rustig over dingen na te denken en af en toe komt er dan een geniaal idee naar boven, bijvoorbeeld het idee om toch maar eens dit soort verslagjes te gaan maken. Of dat echt geniaal is, moet zich natuurlijk nog uitwijzen. Misschien vinden jullie het wel helemaal niets 😉

We liggen eigenlijk dus de hele dag gewoon lekker in het zonnetje te niksen, onder het genot van een drankje, en doen hier en daar een bubbelbadje, een opgieting, een infraroodsaunaatje, een rondje zwemmen, je kent het wel. Het is ook bizar hoe dit complex in de laatste jaren gegroeid is. In mijn “Walibi-tijd” kwam ik hier regelmatig en was het allemaal nog veel kleiner. De opgietingen werden op vaste tijden gegeven in de huidige panoramasauna waar je met 25 man in kan. Nu is daar een sauna voor gebouwd voor een kleine 100 man. Dingen als de geisersauna, de Aziësauna en het zoutwaterbad waren er toen nog helemaal niet. Toch voelt het helemaal niet massaal. Alles is ruim genoeg opgezet en overal is eigenlijk plek genoeg.

Bovenstaande foto’s heb ik trouwens schaamteloos van de website van de sauna geplukt, want je mag zelf natuurlijk daar geen foto’s maken.

We vermaken ons op deze manier dus de hele middag prima en aan het eind van de middag eten we nog even een hapje, voordat we nog even gaan scrubben en ons met een zacht huidje gaan omkleden om weer terug te keren. Aangezien we nu relatief dicht in de buurt van mijn papa, mama en broertje zijn, gaan we eerst nog even bij pa en moe langs om iedereen weer even te zien. Onderweg worden we vast lekker gemaakt met het heerlijke dessert dat paps aan het bereiden is: warme appelbollen… jammie!

Ze smaken heerlijk, en de rest van de avond kletsen we lekker bij en halen we herinneringen op aan opa en oma, die inmiddels al weer meer dan vijf jaar niet meer bij ons zijn. Wat vliegt de tijd toch voorbij… jemig!

Voor we het weten, loopt het al tegen elven, en met nog zo’n anderhalf uur rijden voor de boeg nemen we afscheid en beginnen we aan de terugrit. Tamara rijdt, dus ik heb mooi tijd om het eerste deel van dit verslag vast op mijn telefoon te typen (een goede gewoonte die ik heb overgehouden aan Amerika) en eenmaal thuis duikt Tamara ons bedje in en schrijf ik de rest nog even af.

Zoals gezegd, hoop ik dat dit inderdaad een leuk idee is en is het voor ons ook maar een uitprobeersel. We hebben de komende tijd nog genoeg leuke dingen en uitjes op de planning staan, dus het idee is om gewoon elke keer als we denken dat we weer iets leuks te melden hebben, een nieuw verslagje online te plaatsen. Laat vooral weten of dat gewaardeerd wordt en wat jullie leuk lijkt om over te lezen, en misschien kunnen we het er dan wel in houden! O ja, en dit verslag is voor mijn gevoel alweer veel te lang geworden, dus ik zal ook proberen het de volgende keren wat korter te houden 😉 En als je deze blog volgt, krijg je als het goed is ook een mailtje bij ieder nieuw verslag dat we posten. Alvast bedankt voor het lezen en reageren, en tot de volgende keer!